HAFTANIN FIKRASI

İki arkadaş bir gece, bir parti dönüşünde yürüyerek eve dönerlerken bir tanesi, biraz macera olur eğleniriz düşüncesiyle ilerideki mezarlığa girip kestirmeden gitmeyi önerir ve digeri de hemen kabul eder.Mezarlığın içine girerler ve yürümeye başlarlar. Çok derinlerden "tong tung" diye garip seslerin geldiğini farkederler.İki arkadaş bir taraftan tırsarak bir taraftan da tırstıklarını birbirlerine belli etmeyerek yürümeye devam ederler ama bu korkunç ses onlar yürüdükçe artmaktadır. Epey ilerledikten sonra ilerideki sis bulutunun arkasında bir kıpırtı görürler. İyice tırsmışlardır artık ama "erkeklik" ya, yürümeye devam ederler. Sis biraz dağıldığında, farkederler ki; bir mezar başında bir yaşlı adam, elinde çekiçle mezar taşına birşeyler yazmaktadır.Bunu gören iki arkadaş, müthiş bir şekilde rahatlayarak sorarlar çıkışarak Uf yahu amca, bu saatte çalışılır mı? Biz de seni hayalet sanıp korkmuştuk!
Yaşlı adam da şöyle bir kafasını kaldırıp gençleri süzdükten sonra sinirle homurdanır
Adımı yanliş yazmiş gerizekalılar ....!!

Ben ONU HEÇ TANİMİM

- Borç yüzünden iki arkadaş mahkemeye düşer. Hakim davacıya sorar.

"Sizin paranızı kim vermiyor.?"   Alacaklı işaret ederek:

"O"     Hakim borcu olana:    "Niye aldığınız parayı ödemiyorsunuz?"

Borçlu alacaklıyı tanımadığını ifade eder. Duruma çok bozulan alacaklı, hakaeretin bu kadarına dayanamayacağına belirttikten sonra:

"Hakim beg, şimdi bu beni tanimi, ele mi? Madem ele ben onu heç tanimim." Der ve dava kapanır...

Sizinki Gavuşi de Benimki Niye Gavuşmi

- Palu'lunun alacağı olan adam, borcunu ödeyemeden ölür. Bizim Palulu alacağını alamadığı için son derece kızgındır. Kızgınlığını belirtmek için her nereye getse ölen adama küfür etmektedir. Duyan arkadaşları Paluluya:
- "Ula gardaşım ayıpdır. Niye küfür edisin? Nasıl olsa gavuşmi." Palulu biraz düşünür ve:
- "Ula siz ölenin arhasından Fatiha ohuyup, elizi yüzüze sürisiz, o gavuşi de, benim ettiğim küfürler niye gavuşmi? demiş... 

Kürtün biri, fotoğraf çektirmek için fotoğrafçıya gider. Fotoğrafçı içeri girip hazırlanmasını ister. Bir müddet sonra fotoğrafçı içeri girer ki Kürt soyunmuş, anadan üryan koltukta yatıyor.

Neye uğradığını şaşıran fotoğrafçı var gücüyle Kürte:

“Ülen oğlum, bu ne hal.”

Bizim Kürt çekingen çekingen:

“Vallahi ağabey kusura kalma. Bebelik fotoğrafımı kaybetmişim de yenisini çektirem dedim”

Elazığ’da adamın biri kahveye girer ve oyun oynayanlara hitaben:

“Hop abeler, bi dakka. Hanımından gorhanlar ayağa gahsın.”

Ani bir gürültü, hayda herkes ayakta. Bir kişi hariç. Kahvenin tamamı hayretler içinde. Soruyu soran adam, oturan adama yaklaşır ve:

“Abe helal olsun be, deliganlı adam mışsın. Harbiden sen hanımından korkmaz mısın?”

Adam nefes nefesedir. Heyecanı biraz geçince:

“Yav gardaşım ele bi laf ettin ki, dizlerim kırıldı, galhamadım.” der

PALU NÜFUSUNA KAYDEDECEĞİM

Palu’da bayram arifesi, millet alışveriş yapmaktadır. Yani çarşı oldukça kalabalıktır. Bu kalabalıkta eşeğin biri yüküyle birlikte yolun ortasına yıkılır. Bütün çabalara rağmen eşek yerinden kaldırılamaz. Trafik allak bullak olmuştur. Derken iş kaymakama intikal eder. Kaymakam:

“Ne oldu, bu kalabalık ne, anarşi mi var?”

“Yok kaymakam bey. Bu eşek yere yatmış kalkmıyor.”

Kaymakam olayı dinledikten sonra eşeğin veteriner hekim tarafından öldürülmesini ve belediyenin ilgilenmesini ister. Eşeğin sahibi ise bütün varlığının bu eşek olduğunu ve öldürülmemesini anlatmaya çalışır. Bu arada yaşlı, eli ayağı titreyen biri kalabalığın arasından yaklaşır. Şöyle etrafına bir bakar ve sorar:

“Ne oluyor burada gardaş?”

Bir görevli:

“Amca eşek yatmış kalkmıyor. Sen karışma, kaymakam bey zaten sinirli."

Yaşlı amca kendinden emin bir tavırla:

“Bi dakka canım, ben şimdi onu kaldırmasını bilirim. Geçin bi kenara tecrübesizler.”

Yaşlı amca eğilip eşegin kulağına bir şeyler fısıldar. Eşek ise ani bir refleksle kalkıp kaçar.

Kaymakam şahit oldugu olaya çok şaşırır ve hemen yaşlı adamı çağırıp sorar:

“Amca siz bu eşeğe ne dediniz? Ermiş misiniz ki bu eşek hemen kalkıp kaçtı? Yoksa okuyup üflediniz mi? Ne yaptınız söylesenize.”

Yaşlı amca mütevazi bir tavırla:

“Gaymakam bey, öncelikle ben kendimi tanıtayım. Ben emekli bir nüfus memuruyum. Adım Ali Şimşek. Eşeğe dedim ki ülen eşeoğlueşşek, adam gibi gahıp cehennem olisen ol, yohsa vallahide billahide bögünden tezi yoh, seni Palu nüfusuna kaydedecem. Eşek bunu duyunca hemen gahıp gaçtı.”